Głownia stalowa, czwórgraniasta, lekko odchylona od osi lufy. Zwężająca się ku sztychowi, z wydatnymi krawędziami, oksydowana na kolor czarny.
Tuleja krótka, z prostym wykrojem oraz widocznymi śladami lutowania mosiądzem. Wejście do wykroju w osi ramienia głowni. W wypukłym występie na wejściu umieszczony jest zatrzask z wewnętrzną spręży- ną spiralną, po prawej stronie umieszczona została okrągła nakrętka przycisku zatrzasku blokującego. Ramię łączące głownię z tuleją masywne, ze spłaszczonymi bokami. Po prawej stronie ramienia wybita sygnatura producenta: litera C pod koroną (Carl Gustaf Stads Gevärsfaktori), po bokach wybite cechy kontrolerów: "JB" - Johan Ture Ivar Brandt (ur. 22 stycznia 1853), kontroler w Carl Gustaf Stads Gevärsfaktori w latach 1867-1868, 1888 - 1891, "GM" - Gustaf Emil Miller, kontroler w Carl Gustaf Stads Gevärsfaktori w latach 1891-1920. Po lewej stronie ramienia wybity numer 10181. Na tulei wybite oznaczenie pułko- we: 27R.B.No 1466 - 27 Pułk Piechoty, Poborowy, Broń Nr. 1466 (27. Regiment (Gotlands infanteriregemente), Beväring, Nummer 1466).
W 1889 roku bagnety tulejowe wzór 1867 poddano modernizacji polegającej na odcięciu tulei i wlutowaniu w jej miejsce nowej, krótszej, o mniejszej średnicy, innym wykroju oraz sposobie blokady. Nowy model bagnetu otrzymał oznaczenie m/1867-89, przeznaczony był do do 8-milimetrowego karabinu Remington Rolling Block (gevär m/1867-89). Pod koniec 1888 roku część będących na wyposażeniu szwedzkiej armii Remingtonów przystosowano do amunicji kalibru 8×58 mm R Danish Krag. Wyposażono je w nową komorę zamkową oraz nowoczesne przyrządy celownicze. Zmniejszono długość lufy z 951 mm do 840 mm.
Prezentowany model był jedynym bagnetem tulejowym produkowanym na masową skalę, w którym zastosowano blokadę w postaci zatrzasku z wewnętrzną sprężyną spiralną typu Weyersberg. W latach 1889-1894 w fabryce Carl Gustafs Stads Gevarsfaktori zmodernizowano łącznie 102000 karabinów Remington wzór 1867, oraz podobną ilość bagnetów tego modelu.
Długość bagnetu - 53,5 cm.