Głownia stalowa, jednosieczna, z obustronnym progiem i dwustronnym, wklęsłym zbroczem. Grzbiet płasko szlifowany, pióro jednosieczne, symetryczne. Głowica stalowa z ukośną dolną krawędzią, lutowana do trzonu i nitowana pojedynczym nitem stalowym. Prowadnica w części grzbietowej, okrągła nakrętka przycisku po stronie zewnętrznej. Zatrzask blokujący ze sprężyną spiralną typu Weyersberg. Jelec stalowy, krótki, z przednim ramieniem o zaokrąglonym końcu i tylnym wyposażonym w pierścień mocujący. Rękojeść z okładkami z drewna bukowego mocowanymi do trzpienia dwiema śrubami stalowymi z nakrętkami. W dolnej części okładzin, nad jelcem, umieszczone są podłużne otwory odwadniające. Opora ogniowa okładek rękojeści z blachy stalowej, tłoczonej (sztancowanej). 

      Oznaczenia: na progu głowni po stronie zewnętrznej wybita sygnatura - “PERKUN” (Towarzystwo Fabryki Motorów "Perkun" S.A. Warszawa, Grochowska 46), cecha fabryczna - litera S w prostokącie. Po stronie wewnętrznej wybite godło państwowe - orzeł w koronie, poniżej litery W.P. (Wojsko Polskie).

       Bagnet wzór 1927 jest wizualnie identyczny z bagnetem wz. 24, poza faktem, iż nie był indywidualnie pasowany. Można go było montować na karabinach i karabinkach systemu Mauser oraz Mosin używanych w Wojsku Polskim. 28 Lutego 1927 r. na posiedzeniu Rady Artyleryjskiej zadecydowano o zmianie tolerancji głowicy bagnetu. Komplet nowych rysunków opracowany został wiosną w Instytucie Badań Materiału Uzbrojenia. W drugiej połowie 1927 roku ruszyła produkcja bagnetów które nie wymagały idnywidualnego pasowania z kb/k.