Szabla Oficera Piechoty wzór 1913 Niezwykle Rzadka/Eksponat Książkowy

        Głownia stalowa, niklowana. Obustronnie wklęsło szlifowana na obu płazach w szerokie zbrocze i dwie przygrzbietowe bruzdy. Pióro obosieczne, sztych centryczny. Oprawa rękojeści zamknięta, mosiężna. Jelec krzyżowo-kabłąkowy, z pojedynczym kabłąkiem zdobionym reliefowym, cyzelowanym ornamentem w formie laurowych liści. Tylne ramię jelca pochylone, zakończone łezką z otworem na temblak. Głowica owalna w formie krótkiego kapturka zamkniętego od góry nakręcaną na trzpień głowni owalną nakładką zdobioną cyzelowanym ornamentem kwiatowy. Kapturek ozdobiony na krawędzi ornamentem z liści laurowych, otaczających owalny medalion o drobnym, groszkowanym tle z wypukłym monogramem Cara Mikołaja II. Trzon z ciemnobrązowej masy ebonitowej, poprzecznie nacinany w karby, rozszerzony w części środkowej. Pochwa z blachy stalowej niklowanej, w przekroju owalna, z dwiema ryfkami o masywnych, ruchomych kółkach nośnych. Szyjka z płaskim kołnierzem, mocowanym do płaszcza pochwy wkrętką grzbiecie. Ostroga z dłuższym przednim ramieniem i wydatną piętką.

        Oznaczenia: na nasadzie głowni, po stronie zewnętrznej wybita sygnatura W. K. & Cie SOLINGEN (Weyersberg, Kirschbaum). Na wewnętrznej zastawie głowni wytrawiony herb imperialny Cesarstwa Rosyjskiego - dwugłowy Orzeł pod koroną cesarską. Na zewnętrznej zastawie głowni wytrawiony jest monogram cara Mikołaja II Romanowa: H II pod koroną. Na grzbiecie głowni wytrawiona cyrylicą cecha fabryki "ЗЛАТ. ОР. ФАБР."

          W 1881 roku na uzbrojenie oficerów armii carskiej wprowadzono szaszkę dragońską wersji oficerskiej w zastępstwie szabli oficerskich wzór 1841. W 1909 roku wprowadzono nowy model, szaszkę oficerską wzór 1881/1909, różniącą się od poprzedniczki detalami rękojeści (inne karbowanie uchwytu, inny kapturek i rozetka, medalion z monogramem „H II”). W 1913 roku przeprowadzono jej modyfikację polegającą na zamianie pochwy skórzanej na stalową, niklowaną (przypinaną do rapci typu zachodnioeuropejskiego). Nowy model przydzielono wszystkim oficerom i generałom: piechoty, artylerii (z wyjątkiem konnej, górskiej konnej i kozackiej), wojsk inżynierskich, wojsk kolejowych, sztabów (z wyjątkiem gwardyjskich, kawaleryjskich i kozackich). Po wybuchu I Wojny Światowej w polskim ręku znalazło się wiele wzorów szabel rosyjskich, wysoko cenionych ze względu na ich jakość. W polskich formacjach starano się „spolszczać” te szable, nagminnym było usuwanie monogramów carskich umieszczanych na kapturkach czy przekładanie okuć pochew i przystosowanie ich do noszenia na sposób europejski. Długo po zakończeniu I Wojny Światowej szaszki różnych wzorów znajdowały się w polskim ręku również poprzez fakt występowania ich głowni w oprawach szabel oficerskich. Dla wielu ich użytkowników były one też w takiej aranżacji formą wspomnienia bądź to służby w carskich formacjach (w których przed wojną służyło wielu polskich oficerów i podoficerów), bądź to w Korpusach Wschodnich.

Ta szabla pokazana została w książce autorstwa Janusza Jarosławskiego pt.: "Szable Carskiej Rosji Tom II" na stronach 112 i 113 (ostatnie zdjęcie).

Długość szabli - 96 cm.
Długość szabli w pochwie - 99,5 cm.

Niedostępna

Zobacz również

Szabla Bawarska Kawaleryjska wzór 1813
Bawarska Szabla Artyleryjska wzór 1813
Szabla Artyleryjska Wirtembergii wzór 1849 Niezwykle Rzadka
Szabla Bawarska Kawaleryjska wzór 1813 Zgodna

Newsletter

Zapisz się do newslettera Jaroslawski.art i badź na bieżąco