Głownia stalowa, bardzo masywna i niezwykle szeroka (45 mm), obustronnie szlifowana w szeroką bruzdę, sięgającą długiego, obosiecznego pióra. Pióro płaskie, sztych przygrzbietowy. Na obu płazach zastawy bogata dekoracja z motywami geometrycznymi, wici roślinnej i armatury. Rękojeść zamknięta, ze stalowym jelcem jednokabłąkowym. Kabłąk u dołu załamany pod kątem prostym, u góry zagięty w łuk i nieco rozszerzony przy połączeniu z kapturkiem. Kapturek przechodzi w szeroki warkocz, sięgający do tylnego ramienia jelca. Tylne ramię jelca proste, zakończone wieloboczną gałką. Trzon rękojeści drewniany, obciągnięty czarną skórą. 

Prezentowany eksponat stanowi niezwykle ciekawy przykład szabli oficera huzarów austriackich z II połowy wieku XVIII. Regimenty huzarów (węg. huszár – rozbójnik) w armii austriackiej były rekrutowane niemal wyłącznie z Węgrów. Cieszyły się sławą świetnej lekkiej kawalerii, a austriaccy huzarzy byli znani z doskonałego opanowania arkanów jeździectwa. W połowie XVIII wieku armia austriacka dysponowała 12 pułkami huzarów, złożonych regulaminowo z 12 kompanii (6 szwadronów) po 110 ludzi.

Szabla zaprezentowana została podczas wystawy "Szable w rękach Powstańców Styczniowych" w Muzeum Ziemi Biłgorajskiej (ostatnie zdjęcie).

Każdy z eksponatów mogą Państwo obejrzeć przed zakupem w naszej firmowej galerii w Warszawie. Do każdego eksponatu, na życzenie klienta, dołączamy certyfikat poświadczający o autentyczności Państwa zakupu.