Głownia stalowa, polerowana, prosta, sztych symetryczny. Rękojeść zamknięta, oprawa mosiężna, niklowana. Jelec tarczowo-kabłąkowy. Tylne ramię jelca zwinięte ku głowni, zakończone łezką. Trzy boczne kabłąki łukowato wygięte, łączą się w górnej części z kabłąkiem głównym. W górnej części kabłąka owalny otwór na temblak. Trzon rękojeści z rogu, poprzecznie karbowany z oplotem z podwójnie skręconego mosiężnego filigranu. Głowica lekko pochylona ku przodowi, z owalnym kanelowanym kapturkiem w którym zanitowany jest trzpień głowni. Pochwa z blachy stalowej polerowanej, w przekroju owalna, z pojedynczą ryfką o ruchomym kółku nośnym. Szyjka z płaskim kołnierzem, mocowanym do płaszcza pochwy dwoma nitami. Ostroga równoramienna. Szabla używana od 1882 roku aż po okres I wojny światowej. Model ten był następcą szabli francuskiej wzór 1845/55. Na głowni widnieje cecha producenta "BALP - SAINT ETIENNE.

   Z szablą tą wiąże się nierozerwalnie polski akcent, ten model szpady wykorzystywany był przez pułk tzw. "Błękitnej Armii" generała Józefa Hallera, stąd znane są one również jako "Hallerówki".