Głownia stalowa, polerowana, obustronnie szlifowana w jedną szeroką, przygrzbietową bruzdę. Pióro obosie-czne z przygrzbietowym sztychem. Na grzbiecie głowni ryty napis: ЗЛАТОУСТЪ ноябрь 1831 Годa (Złatoust listopad 1831 roku). Na nasadzie głowni po stronie zewnętrznej wybite cechy techniczne, litery: MG, litera G wpisana w okrąg. Rękojeść zamknięta, oprawa mosiężna. Jelec trójkabłąkowy z dwoma kabłąkami bocznymi. Głowica lekko pochylona ku przodowi, pokryta kapturkiem zakończonym głó-wką w której zanitowany jest trzpień głowni. Wąsy wypukłe o owalnych zakończeniach. Trzon rękojeści drewniany, poprzecznie nacinany w karby, pokryty czarną skórą (wtórną). Na obu bokach uchwytu umocowane są mosiężne owalne guzy. Na przednim kabłąku po zewnętrznej stronie wybite trzy cechy techniczne: wpisane w okrąg litery H i G oraz cyfra 6. Pochwa z blachy stalowej, polerowana, w przekroju owalna. Dwie ryfki  z ruchomymi kółkami nośnymi. Kołnierz szyjki pogrubiony z profilowanym wlotem dla wąsów jelca. Ostroga z dłuższym przednim ramieniem. 

Pierwsza wersja szabel wzorowanych na szabli francuskiej lekkiej kawalerii AN XI została zatwierdzona rozkazem cara Aleksandra I z dnia 15 sierpnia 1824 roku. W październiku 1827 roku model ten został zatwierdzony przez władze wojskowe. Szable lekkiej kawalerii wz. 1827 używane były w formacjach konnych armii Królestwa Polskiego tuż przed Powstaniem Listopadowym, jak również w czasie Powstania.

Każdy z eksponatów mogą Państwo obejrzeć przed zakupem w naszej firmowej galerii w Warszawie. Do każdego eksponatu, na życzenie klienta, dołączamy certyfikat poświadczający o autentyczności Państwa zakupu.