Głownia stalowa, wklęsło szlifowana obustronnie w dwie szerokie, głębokie bruzdy na całej długości płazów. Pióro obosieczne z centrycznym sztychem. Na grzbiecie głowni przytarte rycie manufaktury. Oprawa rękojeści zamknięta, mosiężna. Jelec kabłąkowo tarczowy z trzema kabłąkami bocznymi zbiegającymi się z przednim kabłąkiem w jego górnej części.Trzon rękojeści drewniany, poprzecznie karbowany, obciągnięty ciemnobrązową skórą, z oplotem z podwójnie skręconego mosiężnego filigranu. Na przednim ramieniu jelca wybity numer broni 599 oraz znaki kontrolne. Pochwa z blachy stalowej, polerowanej, z ryfką o masywnym, ruchomym kółku nośnym. Szyjka z płaskim kołnierzem, mocowanym do płaszcza pochwy dwoma nitami. Ostroga nierównoramienna. Na szyjce pochwy wybite znaki kontrolne. Na wyposażenie Wojska Polskiego oręż ten trafił za sprawą zakupów poczynionych przez Polskiej Wojskowej Misji Zakupów we Francji. W trzeciej części Ilustrowanego Słownictwa Materiałów uzbrojenia z 1931 roku figuruje pod nazwą "szabla francuska kawaleryjska prosta".