Głownia czwórgraniasta w przekroju krzyżowa, zwężająca się ku sztychowi (frezowana ze stożkowego, zwężającego się pręta). Sztych spiczasty, centryczny. Rękojeść wykonana z mosiądzu wysokoniklowego, z małym  dziobem skierowanym do przodu, mocowana do trzonu za pomocą skręcenia nagwintowanej rękojeści z nagwintowanym trzonem głowni. Na całej długości grzbietu rękojeści znajduje się prowadnica służąca do podłączenia bagnetu z osadą pod lufą karabinu. Na wewnętrznej stronie uchwytu rękojeści wyfrezowany kanał w który wchodzi wycior karabinu po nałożeniu bagnetu. Głowica w kształcie walca, wyższa i o mniejszej średnicy w porównaniu do bagnetu Lebel wzór 1886. Jelec z ramieniem wygiętym w kierunku głowni, przynitowany do trzonu pojedynczym nitem stalowym. Od strony grzbietu zakończony pierścieniem, z kwadratowym wycięciem do osadzenia na podstawie muszki. Pomiędzy jelcem a uchwytem rękojeści umieszczony jest stalowy ruchomy pierścień ryglujący, którego zaokrąglony przycisk o moletowanej główce wchodzi w występ jelca. Pod przyciskiem umieszczona jest sprężyna spiralna. Węzły mocowania bagnetu usytuowano w trzech miejscach: w pierścieniu jelca, w listwach prowadzących oraz w walcowym zakończeniu rękojeści. Pochwa z blachy stalowej, stożkowa, lutowana na mosiądz, oksydowana na kolor czarny. U dołu zakończona dużą, spłaszczoną gałką. Dławik, mocowany pojedynczym nitem do płaszcza pochwy.  W górnej części pierścień z prostokątną antabką do mocowania żabki.

      Oznaczenia: na jelcu wybita cecha kontrolna litera F oraz B pod koroną, na głowicy wybita cyfra 1. Na płaszczu pochwy po stronie wewnętrznej wybite cechy kontrolne litery C i L wpisane w owal. Na gałce pochwy wybita cecha kontrolna litera V wpisana w tarczę.

      Prezentowany bagnet przeznaczony jest do karabinu Daudeteau wzór  1895. Louis Marie Daudeteau (1845-1926) był szlachcicem, inżynierem oraz konstruktorem broni strzeleckiej. Doświadczenie wojskowe zdobył w czasie wojny francusko-pruskiej służąc w randze porucznika w pułku huzarów. W 1884 roku powstał pierwszy karabin Daudeteau - Modele B, jego pierwsza konstrukcja nie wzbudziła większego zainteresowania. Pomimo początkowych niepowodzeń konstruktor nie poddawał się i w następnych latach powstawały jego kolejne karabiny różniące się głównie konstrukcją magazynka. Przełomem okazał się karabin wzór 1895 kalibru 6.5mm, przyjęty tytułem prób na wypo- sażenie francuskiej marynarki wojennej. Louis Daudeteau nie mając środków finansowych na produkcję i promocję swojego karabinu, pod koniec 1896 roku sprzedał patenty firmie Compagnie des Forges et Acieries de la Marine et des Chemins de Fer a Saint-Chamond. Na stanie Wojska Polskiego broń ta w niewielkich ilościach, znalazła się drogą zakupów poczynionych przez PMWZ.