Głownia stalowa, obustronnie szlifowana w jedną szeroką, przygrzbietową bruzdę, która sięga od nasady do krótkiego obosiecznego pióra. Nasada obustronnie płaska, sztych centryczny. Rękojeść wykonana masywnie, z jelcem zamkniętym, z dwoma kabłąkami. Głowica z kapturkiem uformowanym w kształt migdała, w którym zanitowany jest trzpień głowni. Kapturek przechodzi w długi warkocz sięgający do tylnego ramienia jelca, ujęty u dołu profilowanym pierścieniem. Uchwyt drewniany, obciągnięty czarną skórą. Pochwa z blachy stalowej, w przekroju owalna z płaskim grzbietem. Dwie ryfki o szerokich pierścieniach z ruchomymi kółkami nośnymi. Na samym końcu głowni widoczna naprawa złamanej głowni przy pomocy lutowania, która wykonana została w epoce.
Na progu głowni wyryto napis "H. Wolff Büchsenmacher im 6 lem Husaren Regiment" - 6 Pułk Huzarów im. Hrabiego Goetzena ( 2 Śląski ). Jest to pułk który stacjonował między innymi w Raciborzu oraz Głubczycach.
Büchsenmacher - z języka niemieckiego rusznikasz (osoba zajmująca się naprawą i konserwacją ręcznej broni), ma to związek naprawą głowni widoczną na ostatnim zdjęciu. Możemy przypuszczać, iż jest to szabla która po naprawie została przekazana rusznikarzowi pułku.
Pułk stacjonował między innymi: 1808–1812: Ząbkowice Śląskie, Strzegom, Ziębice, Niemcza, Lubin i Wąsosz. 1815–1819: okupacja Francji. Po 1819: sztab pułku oraz 2., a następnie (od 1857 r.) także 4. szwadron stacjonował w Prudniku. W tym czasie 3. szwadron pozostawał w Głogówku. Pozostałe szwadrony 1. i z czasem utworzony 5. kilkukrotnie przerzucano, lokując je m.in. w Ziębicach, Głubczycach, Głuchołazach, Białej i Grodkowie. Dopiero w 1889 władze wojskowe zdecydowały się skoncentrować 1., 2., 4. i 5. szwadron w Głubczycach; jedynie 3. szwadron pozostał w Głogówku, by ostatecznie w 1894 trafić do Raciborza.
Więcej o pułku:
https://pl.wikipedia.org/wiki/6_Pułk_Huzarów_im._Hrabiego_Goetzena_(2_Śląski)
Długość szabli - 92 cm.
Długość szabli w pochwie - 95 cm.