Głownia stalowa, szlifowana w szeroką, wklęsłą bruzdę przygrzbietową. Długie obosieczne pióro zakończone centrycznym sztychem. Na obu płazach głowni kartusze na zewnętrznym herb na wewnętrznym sentencja z Koranu. Oprawa rękojeści mosiężna, zamknięta. Przednie ramię jelca tworzące kabłąk łukiem dochodzi do głowicy gdzie mocowane jest zaczepem pod kapturkiem. Tylne ramię jelca lekko pochylone ku grzbietowi głowni zakończone okrągłą łezką. Trzon rękojeści drewniany, owinięty skórą i oplotem z drutu stalowego. Pomiędzy rękojeścią a głownią umieszczona jest skórzana podkładka. Pochwa z cienkiej stalowej blachy, lutowana mosiądzem na brzuścu.

Szabla rosyjskiego oficera służącego w Perskiej Brygadzie Kozackiej wzorowana na rosyjskiej szabli oficerskiej wz. 1865.

W 1879 roku utworzono Perską Brygadę Kozacką. Jednostka pod dowództwem pułkownika A.I. Domantovicha bardzo szybko stała się zdyscyplinowaną i nowoczesną formacją perskiej armii. Brygada w szczytowym okresie liczyła ponad 40 tysięcy żołnierzy. Na początku 1921 roku z przyczyn politycznych została rozwiązana.