Głownia stalowa, obustronnie szlifowana w jedną wąską przygrzbietową bruzdę, sięgającą od nasady do długiego, obosiecznego pióra. Nasada obustronnie płaska, sztych przygrzbietowy. Oprawa rękojeści zamknięta, stalowa o rozbudowanym koszu mającym za zadanie chronić całą dłoń. Trzon rękojeści karbowany, pokryty czarną skórą, opleciony podwójnie skręconym, grubym, stalowym, oksydowanym drutem. Głowica pochylona ku przodowi, pokryta stalowym kapturkiem, w którym zanitowano trzpień głowni. Kapturek przechodzi w warkocz sięgający pierścienia obejmującego od spodu uchwyt rękojeści. Pochwa z polerowanej, stalowej blachy z płaskim grzbietem. Dwie ryfki o szerokich pierścieniach z ruchomymi kółkami nośnymi. Szyjka z kołnierzem mocowana na wcisk, zabezpieczona wkrętką na brzuścu. Ostroga z dłuższym przednim ramieniem.

Na nasadzie głowni, po stronie zewnętrznej, wybita nazwa producenta Frederiksvaerk, po stronie wewnętrznej rok produkcji - 1840. Na płaszczu pochwy wybite oznaczenie pułkowe armii Księstwa Szlezwiku i Holsztynu: 2.D.R.2.E.183 - 2. Dragoner-Regiment (Schleswig-Holsteinischen), 2. Eskadron, Waffe Nr. 183. Na tarczcze wybite oznaczenia: armii bawarskiej: B.3.DE.74. - Königlich Bayerisches. 3. Depot Ersatz, Waffe Nr. 74., a także armii Księstwa Szlezwiku i Holsztynu: 2.D.R.9.E.132 - 2. Dragoner-Regiment (Schleswig-Holsteinischen), 9. Eskadron, Waffe Nr. 132.

Prezentowana szabla jest niezwykle rzadkim przykładem ciężkiej szabla dragonów armii Księstwa Szlezwiku i Holsztynu. Szabla stanowiła pierwowzór późniejszych konstrukcji - szabli pruskiej wzór 1852 i wzór 1852/79.