Głownia prosta, stalowa, niklowana, obustronnie wklęsło szlifowana w dwie bruzdy. Pióro obosieczne z lekko zaznaczoną ością i centrycznym sztychem. W części siecznej łukowato zgięty ku głowicy tworzy kabłąk, od którego odchodzą dwa obłęki zewnętrzne, w które u dołu został wkomponowany pruski orzeł cesarski z monogramem W.R. II na piersi. Głowica nachylona ku przodowi. Kapturek przykrywa owalna profilowana kopułka stanowiąca jednocześnie nakrętkę mocującą rękojeść do trzpienia głowni. Na zewnętrznej stronie rękojeści nałożono mosiężną nakładkę z ażurowym monogramem W.R. II (Wilhelm II, 1888-1918) zwieńczoną koroną. Trzon rękojeści drewniany, karbowany, pokryty szarym, drobnym jaszczurem, z oplotem z podwójnie skręconego mosiężnego filigranu. Pod jelcem nasunięta na głownię podkładka. Pochwa z blachy stalowej, ostroga równoramienna.  Na płazie wewnętrznym przy nasadzie wybita sygnatura firmy WEYERSBERG KIRSCHBAUM & CLE SOLINGEN.

Pochwa z blachy stalowej, niklowana z dwiema ryfkami o ruchomych kółkach nośnych. Górna ryfka wyposażona dodatkowo w antabkę. Kołnierz z płaską kryzą mocowany dwiema wkrętkami. Ostroga pochwy równoramienna. Prezentowany oręż pochodzi z pierwszych lat produkcji. Po 1896 roku pochwy długiej broni siecznej wyposażone były z jedną ryfkę z antabką (było to wynikiem zmian systemu troczenia w armii niemieckiej).

Prezentowany pałasz wzór 1889 był podstawową bronią białą oficerów pruskiej piechoty, w okresie Wielkiej Wojny.