Głownia stalowa, polerowana, obustronnie szlifowana w szeroką wklęsłą bruzdę zwężającą się ku sztychowi, sięgającą od zastawy do obosiecznego pióra. Nasada głowni obustronnie płaska, z wyraźnym progiem. Sztych centryczny. Rękojeść zamknięta, oprawa mosiężna. Jelec płaski, krzyżowo-kabłąkowy. Przednie ramię jelca przechodzi w kabłąk, połączony z kapturkiem zamkiem zaczepowym. Tylne ramię jelca pochylone, (widoczne ślady naprawy w epoce), zakończone łezką z otworem na temblak. Głowica nieznacznie pochylona ku przodowi z kapturkiem tłoczonym z mosiężnej blachy, w którym umieszczona jest stalowa nakrętka mocująca go na trzpieniu głowni. Trzon rękojeści z drewna bukowego ukośnie karbowanego, u dołu umocowany mosiężnym, profilowanym pierścieniem. Pod jelcem nasunięta na głownię skórzana podkładka.

Oznaczenia: Na wewnętrznym płazie u nasady wybite litery "A" oraz data 1915 i okrągły stempel fabryczny z orłem rosyjskim i napisem cyrylicą ЗЛАТОУСТЪ ОР ФА (Zlatoust Fabryka Broni). Na mosiężnych okuciach rękojeści wybita litera A. Na jelcu po stronie zewnętrznej wybite w ramce oznaczenie ЗЛАТОУСТЪ ОР ФА / 1914 г. 

Regiment wybity na jelcu oznacza - "Кавказская Стрелковая Бригада 2 Парк", czyli 2 Korpus Armii Kaukaskiej, formację wojskową Imperium Rosyjskiego, która istniała w latach 1847-1918.

Szaszki dragońskie wzór 1881 używane były w polskich formacjach kawaleryjskich organizowanych w czasie I wojny światowej przy armii rosyjskiej m.in w szwadronach konnych Legionu Puławskiego a także w Wojsku Polskim w pierwszym okresie po odzyskaniu niepodległości.