Głownia stalowa, polerowana, obustronnie szlifowana w szeroką, wklęsłą bruzdę zwężającą się ku sztychowi. Nasada głowni obustronnie płaska, z wyraźnym progiem. Sztych przygrzbietowy. Rękojeść zamknięta z jelcem mosiężnym, jednokabłąkowym. Kabłąk jelca tworzy regularny łuk, u góry połączony zamkiem z głowicą. Tylne ramię jelca odgięte ku dołowi i zakończone łezką. Głowica owalna, lekko pochylona ku przodowi. Uchwyt drewniany, nacinany w drobne karby, obciągnięty czarną skórą. Oplot wykonany z podwójnie skręconego drutu miedzianego. Pod jelcem nasunięta na głownię skórzana podkładka. Pochwa drewniana, obciągnięta skórą lakierowaną, ze szwem po stronie wewnętrznej. 

Oznaczenia: Na jelcu widnieje oznaczenie pułkowe: "23 Д.A.П.Б 309" - (23 Летучая парковая артиллерийская бригада) czyli 23 Brygada Artylerii, broń nr. 309. Dzień po rozpoczęciu I wojny światowej (29.07.1914) Pułk został wysłany do Warszawy, po czym został przeniesiony na Front Południowo-Zachodni w 9 Armii. Na wewnętrznym płazie u nasady wybity stempel fabryczny z napisem cyrylicą ЗЛАТОУСТЪ oraz data: 1878. Poniżej wybite cechy techniczne litery Ф i Г wpisane w okrąg. Na płazie po stronie zewnętrznej wybite cechy odbiorcze, w tym litera П - "Пробован" (cecha próby). 

       W 1868 roku szaszki dragońskie wzór 1842 poddano modernizacji która polegała na skróceniu o 11 cm głowni i usunięciu gniazd na bagnet z pierścieni pochwy. Nowy model otrzymał nazwę „szaszka artyleryjska żołnierska wzór 1868”, został wprowadzony na uzbrojenie szeregowych artylerii. W 1881 roku został zastąpiony przez szaszkę dragońską wzór 1881 a w 1885 roku przez szaszkę artyleryjską wzór 1881 (będącą skróconą wersją modelu dragońskiego wzór 1881). Prezentowany oręż był używany w polskich formacjach organizowanych w czasie I wojny światowej przy armii rosyjskiej, a także w Wojsku Polskim w pierwszym okresie po odzyskaniu niepodległości.

Więcej o 23 Brygadzie Artylerii: 
https://ria1914.info/index.php/23-я_артиллерийская_бригада