Głownia stalowa o płazach szlifowanych w bardzo szeroką wklęsłą bruzdę. Długie obusieczne pióro zakończone centrycznym sztychem. Nasada z wyraźnym progiem. Na zewnętrznym płazie głowni wybity numer w języku Farsi 21416. Rękojeść zamknięta z jelcem o jednym kabłąku przednim. Tylne ramię jelca zakończone łezką z oczkiem. Kapturek z blachy mosiężnej z otworem u góry w którym mieści się nakrętka mocująca trzpień głowni. Trzon rękojeści z drewna bukowego ukośnie karbowanego, ujęty dołem w mosiężny pierścień. Pochwa z grubej czerwonej skóry zszywanej od strony wewnętrznej. Okucia z grubej stalowej blachy, oksydowanej na kolor czarny, górne z ryfką o ruchomym kółku nośnym, dolne w formie trzewika umocowanego stalowym gwoździem po stronie wewnętrznej.