Głownia stalowa, jednosieczna, obustronnie szlifowana w szeroką bruzdę. Nasada z wyraźnym progiem. Pióro obosieczne z lekko zaznaczoną ością i centrycznym sztychem. Na obu płazach zastawy bogata trawiona dekoracja o motywach wici roślinnej i armatur oplecionych dębowymi gałązkami.

Oprawa rękojeści mosiężna. Jelec krzyżowo-kabłąkowy z obustronnymi płaskimi wąsami zaokrąglonymi u dołu. Przednie ramię jelca załamane pod kątem prostym ku górze, przechodzi w kabłąk dochodzący do głowicy z wybrzuszeniem. Od warkocza w połowie długości, odchodzą po bokach dwa skrzydełka zachodzące na trzon rękojeści w miejscu jego wybrzuszenia, przez które przechodzi mosiężny nit mocujący całość z trzpieniem głowni. Tylne ramię zakończone łezką. Trzon rękojeści drewniany, karbowany, pokryty szarym jaszczurem i opleciony skręconym drutem mosiężnym. Pochwa wykonana z lakierowanej skóry zszyta gęstym szwem po wewnętrznej stronie. Dwa okucia z blachy mosiężnej, przy górnym zamocowano hak do żabki.

Prezentowana szabla jest rzadkim egzemplarzem szabli oficera jednostek fusilierów.