Prezentowana szabla rosyjska jest wczesnym egzemplarzem, wyposażonym w rękojeść rosyjską wyprodukowaną w Złatouście oprawioną w głownię Solingenowską z francuskimi odbiorami technicznymi. Na przednim kabłąku po zewnętrznej stronie wybite trzy cechy techniczne wpisane w okrąg: cyfra 14 i litery H i G.

  Głownia stalowa o szerokim, dwustronnym zbroczu, obosieczne pióro zakończone przygrzbietowym sztychem; na grzbiecie głowni ryty, przytarty napis: Manufacture de Solingen, na płazie głowni widoczna cecha inspektora kontroli uzbrojenia - litera C wpisana w owal. Jelec trójkabłąkowy z dwoma kabłąkami bocznymi. Przednie ramię jelca łukowato zagięte ku górze, tylne ramię przygięte ku dołowi, zakończone wydatną łezką. Głowica lekko pochylona ku przodowi, pokryta kapturkiem zakończonym główką w której zanitowany jest trzpień głowni. Na obu bokach uchwytu umocowane są mosiężne owalne guzy. Skóra na trzonie rękojeści wtórna.

  Pierwsza wersja szabel wzorowanych na szabli francuskiej lekkiej kawalerii AN XI została zatwierdzona rozkazem cara Aleksandra I z dnia 15 sierpnia 1824 roku. W październiku 1827 roku model ten został zatwierdzony przez władze wojskowe. Szable lekkiej kawalerii wz. 1827 używane były w formacjach konnych armii Królestwa Polskiego tuż przed Powstaniem Listopadowym jak również w czasie Powstania.

   Szabla zaprezentowana została na scenie targów "MILITARIA Pro Arma 2023" w Lublinie, ogromnym zlocie miłośników broni, militariów i survivalu, podczas autorskiego panelu dyskusyjnego Janusza oraz Krystiana Jarosławskich dotyczącego znaczenia broni białej w Polskiej kulturze (zdjęcia 8,9,10,11,12).